રીંછ એકલું ફરવા ચાલ્યું, હાથમાં લીધી સોટી,
સામે રાણા સિંહ મળ્યા ને આફત આવી મોટી !
ઝૂકી ઝૂકી ભરી સલામો, બોલ્યું મીઠાં વેણઃ
મારે ઘેર પધારો રાણા, રાખો મારું ક્હેણ.
હાડચામડાં બહુ બહુ ચૂંથ્યાં,ચાખોજી મધ મીઠું,
નોતરું દેવા ખોળું તમને – આજે મુખડું દીઠું !
રીંછ જાય છે આગળ, એના પગ ધબ ધબ,
સિંહ જાય છે પાછળ એની જીભ લબ લબ !!
‘ઘર આ મારું, જમો સુખેથી, મઘની લૂમેલૂમ’
ખાવા જાતાં રાણાજીએ પાડી બૂમે બૂમ !
ખાવા જાતાં રાણાજીએ પાડી બૂમે બૂમ !
મધપુડાનું વન હતું એ –નહીં માખીનો પાર,
બટકું પૂડો ખાવા જાતાં વળગી લારો લાર !!
આંખે, મોઢે, જીભે, હોઠે ડંખ ઘણેરા લાગ્યા,
‘ખાધો બાપ રે!’કરતા ત્યાંથી વનરાજા તો ભાગ્યા !
રીંછ એકલું ફરવા ચાલ્યું, હાથમાં લીધી સોટી,
સામે રાણા સિંહ મળ્યા’તા, આફત ટાળી મોટી !
-- રમણલાલ સોની
No comments:
Post a Comment